κότα

και κόττα, η

1. το κατοικίδιο πτηνό όρνιθα

2. μτφ. ελαφρόμυαλη και κακόγουστα φανταχτερή γυναίκα

3. φρ. α) «η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα» λέγεται για περιπτώσεις μεγάλου διλήμματος

β) «κοιμάμαι με τις κότες» — κοιμάμαι πολύ νωρίς

γ) «κάθεται σαν κότα» — υποχωρεί εύκολα στις ερωτικές πολιορκίες

4. παροιμ.

α) «η γριά κότα έχει το ζουμί» — η ώριμη γυναίκα είναι πιο έμπειρη ερωτικά

β) «η κότα σκαλίζοντας βγάζει το μάτι της» — λέγεται γι' αυτούς που παθαίνουν ζημιά από δική τους υπαιτιότητα

γ) «κότα μου, κοτούλα μου κι εγώ σέ μαγειρεύω» — αυτός που έχει υπομονή νικά

δ) «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τόν τρών' οι κότες» — αυτός που ανακατεύεται σε ξένες υποθέσεις, κυρίως βρόμικες, βγαίνει ζημιωμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Κότα αντί τού ορθτ. κόττα < αρχ. κόττος «πετεινός» — ο μεταπλασμός τού γένους πιθ. κατ' επίδραση τού θηλ. όρνιθα, η].